Broeders en zusters,
We lezen vandaag opnieuw uit het evangelie van Johannes. Over de apostel en evangelist Johannes gaat het volgende verhaal. Volgens de overlevering preekte hij elke zondag tot op hoge leeftijd. Maar met het ouder worden werd dat moeizamer. Hij kostte hem steeds meer moeite. Zijn preken werden korter. Tot op een gegeven moment het hem echt te veel werd en hij zei tot zijn toehoorders: “Broeders en zusters: “God is liefde”.
Wel kan ik u zeggen dat deze woorden de bekroning zijn van heel de Bijbel. Het is de kroon op de Bijbel in het gesprek dat wij voortzetten. Het zat er al in vanaf het begin nl. de verhouding tussen God en mens, de verhouding tussen God en het joodse volk als die van een bruid en bruidegom. Van God, over God wordt veel gezegd in de Bijbel. Vooreerst wordt er gezegd dat Hij barmhartig is en opkomt voor de zwakken. Maar ook dat Hij jaloers is, wraakzuchtig. Een oorlogsgod die opkomt voor het recht van iedere mens. En dan schrijft Johannes uiteindelijk: God is liefde. En daarmee moet alles wat over God gezegd is, opnieuw en anders gelezen worden. Bij alle eigenschappen die we God toedichten kunnen we niet ook nog zeggen: God is liefde. Liefde is namelijk niet zomaar een eigenschap van God. Dit woord duidt aan wie God in wezen is. Want wie liefde is wil niet eens almachtig zijn, alwetend. We moeten op een andere manier lezen. Wie liefde is gunt mensen en natuur vrijheid ook al gebeuren er rampzalige dingen. Als je liefde bent dan leg je jezelf beperkingen op. Als we naar onze geschiedenis kijken dan moeten we toegeven dat deze woorden maar een bescheiden rol hebben gespeeld in het geloof. God bleef en blijft voor velen de God van de regels, rechten en plichten. We hebben nog weinig ervaring, denk ik, over het opnieuw denken over God die liefde is. Van de oorlogsgod dreigt God in onze dagen een lief en vriendelijk mannetje of vrouwtje te worden met wie jet op ’n akkoordje kunt gooien. En dat is een miskenning van de enorme kracht die in de liefde schuil gaat. Als we enigermate willen weten wat “God is liefde’ betekent moeten we naar Jezus kijken.
In het evangelie van vandaag mogen we horen dat Jezus voor ons bidt tot God. Dat de diepe verbondenheid, eenheid van Jezus en zijn Vader ook de onze mag worden. Dat is niet zomaar een oppervlakkige of voorbijgaande eenheid, van een druppel in een oceaan of een druppel op een gloeiende plaat op zoek naar God. Ook niet van een wij tegenover die anderen. Ook niet in de zin van: laten we het maar samen eens zijn en achter de leider aanlopen. Bij Jezus’ bidden staat voorop dat Hij ons wil binnenhalen in de liefdesrelatie die tussen Hem en de Vader en die door Zijn gebed voor ons wordt geopende om er in te kunnen binnengaan. Dat is iets wat wij nooit zelf kunnen bewerken. Dat is het geschenk van Godsmenswording in Jezus aan ons. En omdat het een geschenk is kunnen we dat nooit alleen voor onszelf houden.
Jezus bidt dat wij in de wereld blijven en daarmee bedoelt Hij het dagelijkse leven met zijn sleur maar dat we niet de zaken najagen die vaak hoog aangeschreven staan maar feitelijk vaak leugens zijn.
Jezus bidt dat God ons heiligt of anders gezegd dat God ons wijdt: wijden is aanstellen, iemand een taak geven. En wij krijgen van God de taak de waarheid te laten regeren ipv de leugen. Het is onze taak te vertellen dat God liefde is. En liefde is waarheid.
Dat daarom macht niet het laatste woord heeft, ook niet het alles weten, ook niet het voortdurend over grenzen heengaan. Maar de God van de liefde is het begin en het einde van alles. De liefde staat in het centrum van het menselijk bestaan, is doel en zin van het leven.
Zusters en broeders, wij zijn dus allen gewijd, belast met een taak, die ons niet neerdrukt, maar optilt: dat liefde alles is wat je nodig hebt, dat liefde geven onze taak is en die ook leven.
We weten nauwelijks wat we op ons nemen. We weten nauwelijks wat we zeggen, wanneer we zeggen dat God liefde is. Ja, God is hemelhoog verheven, zo hoog dat we Hem niet kunnen bevatten. We hebben dus een hemelhoge taak. Lijkt te hoog. Maar daarom bidden we op deze zondag voor Pinksteren dat de Geest , de Adem van God ons zal vervullen en we op de adem van God zelf zullen ademen. Zingen en bidden we ons naar Pinksteren toe. Kom heilige Geest, adem van God, adem van leven.
br. R.